Van sarapiquis naar la fortuna, lluvia, mas lluvia y mas mosquitos (dag 7)
14 juli 2018 - La Fortuna, Costa Rica
Midden in de nacht worden we al wakker. Hadden we al laten weten dat de ramen hier bestaan uit gaas en daar kun je houten shutters voorzetten? Niet?? Nou.....alle geluiden komen dus goed binnen. Dit was vaak best rustgevend maar gooi daar het geluid van een haan door....ja een haan....en dat om half 3, half 4 en om 5 uur....of was het nu die homo costa ricaan die om jos riep? We laten het voor wat het is en proberen sjlaap te pakken.Dit samen met onweer en regen en je hebt geen wekker meer nodig! Ach we waren toch van plan om vroeg op te staan. Stiekem gaan we buiten even "junken" want roken is hier bijna nergens toegestaan (in cahuita wel...) goed op naar het ontbijt....binnen 2 minuten zijn we volledig doorweekt ( lekker slim poncho en paraplu liggen in de auto), na het ontbijt gooien we de auto weer vol met onze zooi en checken we uit. Voor het diner van gisteren hoeven we maar de helft te betalen...mooi zo! Waarschijnlijk was het toch een homp receptionist.....
We stappen in de auto en beginnen aan de relatief korte rit naar la fortuna. 2,5 uur dit keer volgens tom in het kwadraat. Uiteindelijk zijn we er binnen anderhalf uur. We duiken even de lokale super in en halen even wat voorraad voor de komende twee dagen (12 blikken bier, een zak mm's, twee flessen wijn, een drie liet er fles pepsi want die kregen we gratis bij 12 blikken bier en een fles emilio bacardi, want... twee flessen wijn was even duur maar emilio biedt meer alcohol in de fles, althans zo overtuigt jos ruby....).Om 11 uur zijn we er al en hoewel we pas om 2 uur officieel kunnen inchecken krijgen we ons huisje. Super accommodatie en de bedden lief opgemaakt! Bedden ( meervoud?). Ja bedden, kennelijk heeft een of andere malloot uit holland doorgegeven dat we wel eens de nachten seperaat doorbrengen) Omdat het met bakken uit de lucht komt en het een net tijdstip is gaan we even video bellen met onze kids. We missen ze, onze kleine bengels. Ze hebben het goed met els en math en kiebel, onze trouwe duitse herder. Jos begint zich al af te vragen wie ook al weer liv was, maar liv weet gelukkig dit te pareren als een papagrapje. Jos begrijpt hem nu nog steeds niet. Aylin doet het goed en krijgt haar eertste puistje net als papa en mama in ctsa rica zijn. Wat een gemis, onze eertse twelg, bedoelen telg, heeft haar eertse puistje en we zijn er niet bij. Tranen, tranen, wijn en bacardi, tranen, nog meer wijn en bacardi, tranen, en lachen.......Daarna besluiten we een potje te kaarten....ineens klinkt er een geluid dat niet past in deze omgeving.....telefoon! De receptie dat er nu iemand onderweg is met een attentie voor onze honeymoon! Een schaal fruit en fles wijn komen het huisje in! Dat had een schaal fruit minder mogen zijn en een fles wijn meer. Enfin, we genieten van de schaal fruit en drinken een glas wijn. Of twee, misschien waren het er drie, wie weet. Opeens uit het niets, daar was het weer lluvia, mas lluvia.....kut! Net nu we op het punt stonden om iets te ondernemen behalve het spelletje wat we net gespeeld hadden🤣. Dus dan maar er wachten...en wachten...en wachten....lluvia....mas lluvia......even lijkt het op te drogen, Jos wordt wakker, geen enkele activiteit meer te ondernemen vanwege de sluitingstijden....dus......dan maar zelf op pad, nuevo arenal, langs het meer. Misschien toch ff de zwemkleding mee. Want je weet het maar nooit...., niet aangeraakt dus. Sterker nog, lluvia, mas lluvia....zoveel lluvia dat de bomen het onder begeven en idd we waren getuige van een elekrltriciteitsmastomverduwregenbuitje (is echt een woord hier!). Ruig, mannen met machetes en bijlen komen als vanuit het niets kijken om echte mannendingen te doen. Hakken zagen en slepen. De boom was binnen 17 minuten weg, chapeau. In Nederland zou eerst de brandweer moeten komen. Hier lossen ze het zelf op. Een genot om het Costa ricaanse teamwork te zien, terug in de auto komen we het voorspelbare weer tegen, lluvia, mas lluvia......we gaan in het hotel aan de imperiale en Rob bacard en draaien wat muziek, wij maken het wel gezellig....no matter the lluvia!! Proost!
We stappen in de auto en beginnen aan de relatief korte rit naar la fortuna. 2,5 uur dit keer volgens tom in het kwadraat. Uiteindelijk zijn we er binnen anderhalf uur. We duiken even de lokale super in en halen even wat voorraad voor de komende twee dagen (12 blikken bier, een zak mm's, twee flessen wijn, een drie liet er fles pepsi want die kregen we gratis bij 12 blikken bier en een fles emilio bacardi, want... twee flessen wijn was even duur maar emilio biedt meer alcohol in de fles, althans zo overtuigt jos ruby....).Om 11 uur zijn we er al en hoewel we pas om 2 uur officieel kunnen inchecken krijgen we ons huisje. Super accommodatie en de bedden lief opgemaakt! Bedden ( meervoud?). Ja bedden, kennelijk heeft een of andere malloot uit holland doorgegeven dat we wel eens de nachten seperaat doorbrengen) Omdat het met bakken uit de lucht komt en het een net tijdstip is gaan we even video bellen met onze kids. We missen ze, onze kleine bengels. Ze hebben het goed met els en math en kiebel, onze trouwe duitse herder. Jos begint zich al af te vragen wie ook al weer liv was, maar liv weet gelukkig dit te pareren als een papagrapje. Jos begrijpt hem nu nog steeds niet. Aylin doet het goed en krijgt haar eertste puistje net als papa en mama in ctsa rica zijn. Wat een gemis, onze eertse twelg, bedoelen telg, heeft haar eertse puistje en we zijn er niet bij. Tranen, tranen, wijn en bacardi, tranen, nog meer wijn en bacardi, tranen, en lachen.......Daarna besluiten we een potje te kaarten....ineens klinkt er een geluid dat niet past in deze omgeving.....telefoon! De receptie dat er nu iemand onderweg is met een attentie voor onze honeymoon! Een schaal fruit en fles wijn komen het huisje in! Dat had een schaal fruit minder mogen zijn en een fles wijn meer. Enfin, we genieten van de schaal fruit en drinken een glas wijn. Of twee, misschien waren het er drie, wie weet. Opeens uit het niets, daar was het weer lluvia, mas lluvia.....kut! Net nu we op het punt stonden om iets te ondernemen behalve het spelletje wat we net gespeeld hadden🤣. Dus dan maar er wachten...en wachten...en wachten....lluvia....mas lluvia......even lijkt het op te drogen, Jos wordt wakker, geen enkele activiteit meer te ondernemen vanwege de sluitingstijden....dus......dan maar zelf op pad, nuevo arenal, langs het meer. Misschien toch ff de zwemkleding mee. Want je weet het maar nooit...., niet aangeraakt dus. Sterker nog, lluvia, mas lluvia....zoveel lluvia dat de bomen het onder begeven en idd we waren getuige van een elekrltriciteitsmastomverduwregenbuitje (is echt een woord hier!). Ruig, mannen met machetes en bijlen komen als vanuit het niets kijken om echte mannendingen te doen. Hakken zagen en slepen. De boom was binnen 17 minuten weg, chapeau. In Nederland zou eerst de brandweer moeten komen. Hier lossen ze het zelf op. Een genot om het Costa ricaanse teamwork te zien, terug in de auto komen we het voorspelbare weer tegen, lluvia, mas lluvia......we gaan in het hotel aan de imperiale en Rob bacard en draaien wat muziek, wij maken het wel gezellig....no matter the lluvia!! Proost!
