Monteverde (dag 9)
15 juli 2018 - Monteverde, Costa Rica
's ochtends staan we vroeg op. De regen heeft Ruby opnieuw wakker gehouden. Jos geeft aan goed te hebben geslapen en tovert twee oordopjes uit zijn oren die hij van eerdere reizen nog over had (hoduinieda?). Ze hadden in ieder geval geholpen.
De korte weg naar monteverde is afgesloten zo horen we van de receptionist. We moeten om het meerl van arenal heen. 126 kilometer lang, duur 3,5 uur ( ter vergelijking de short way duurde 1, 5 uur...). Balen maar het is niet anders. Nog voor vertrek vraagt Jos toch nog even welke berg nu de vulkaan is (de bergen zijn niet geheel zichtbaar vanwege de wolken en mist) en we bleken inderdaad vanuit ons huisje een mooi uitzicht te hebben op de vulkaan, althans een derde daarvan dan. De top hebben we geen enkel moment gezien. Maar goed we zijn gerustgesteld met de gedachte dat we nu zeker weten dat we bij goed weer een prachtig gezicht zouden hebben gehad! Daar betaal je toch graag extra voor!
We pikken nog even het begin van Frankrijk versus Kroatië mee en gaan op pad. Geheel tegen onze verwachting in blijkt deze rit een hele klus en een behoorlijk avontuur. Dit verdient een korte ode aan de Costa ricaanse wegen:
Oh Costa ricaanse wegen, je hoofdwegennet is functioneel,
maar niet berekend op de vele ouwe Amerikaanse vrachtwagens,
Jouw zijwegennet is simpel,
maar die zijwegen zijn niet helemaal meer heel.
Onderweg naar monteverde werd je getroffen door de hevige regen,
Bomen stonden eerst langs en nu op de wegen.
De regen maakte je te nat,
de vogeltjes nemen nu op het asfalt een lekker bad.
Filevorming ken je alleen op je zijwegen niet,
Je kunt doorrijden als een tiet,
Ware het niet dat je meer gaten dan asfalt kent,
Zodat je als berijder ook op je zijwegen in filestand bent.
De zijwegen zijn avontuurlijk, hobbelig en stuiterend,
Maar net iets te lang voor de blaas en het achterwerk van de berijders,
Sorry dus dat we ook van jou gebruik hebben gemaakt niet een keer maar twee
Niet van de functie van weg, maar als die van plee.
Enfin een half uur later dan tomtom voorsjpelde kwamen we dus aan (4 uur in totaal). Mist en regen domineren de route. Het hotel canon lodge ligt wat afgelegen, dus na het inchecken even naar het dorpje waar genoeg restaurants zijn. Hapje gedaan, de supermarkt naar binnen en terug naar het hotel. We zijn te laat om nog een nationaal park in te gaan. Deze sluiten allemaal zo rond 16.00 uur. Dan maar even de trail bij het hotel doorlopen. Er zijn veel vlinders hier maar het zijn de kleurloze typetjes die we volgens ons ook in Nederland kennen. De rest van de dag geven we op en maken we gebruik van het bad. Morgen staat een sky walk gepland door het regenwoud. Jos doet uit voorzorg weer zijn oordopjes in...truste!
De korte weg naar monteverde is afgesloten zo horen we van de receptionist. We moeten om het meerl van arenal heen. 126 kilometer lang, duur 3,5 uur ( ter vergelijking de short way duurde 1, 5 uur...). Balen maar het is niet anders. Nog voor vertrek vraagt Jos toch nog even welke berg nu de vulkaan is (de bergen zijn niet geheel zichtbaar vanwege de wolken en mist) en we bleken inderdaad vanuit ons huisje een mooi uitzicht te hebben op de vulkaan, althans een derde daarvan dan. De top hebben we geen enkel moment gezien. Maar goed we zijn gerustgesteld met de gedachte dat we nu zeker weten dat we bij goed weer een prachtig gezicht zouden hebben gehad! Daar betaal je toch graag extra voor!
We pikken nog even het begin van Frankrijk versus Kroatië mee en gaan op pad. Geheel tegen onze verwachting in blijkt deze rit een hele klus en een behoorlijk avontuur. Dit verdient een korte ode aan de Costa ricaanse wegen:
Oh Costa ricaanse wegen, je hoofdwegennet is functioneel,
maar niet berekend op de vele ouwe Amerikaanse vrachtwagens,
Jouw zijwegennet is simpel,
maar die zijwegen zijn niet helemaal meer heel.
Onderweg naar monteverde werd je getroffen door de hevige regen,
Bomen stonden eerst langs en nu op de wegen.
De regen maakte je te nat,
de vogeltjes nemen nu op het asfalt een lekker bad.
Filevorming ken je alleen op je zijwegen niet,
Je kunt doorrijden als een tiet,
Ware het niet dat je meer gaten dan asfalt kent,
Zodat je als berijder ook op je zijwegen in filestand bent.
De zijwegen zijn avontuurlijk, hobbelig en stuiterend,
Maar net iets te lang voor de blaas en het achterwerk van de berijders,
Sorry dus dat we ook van jou gebruik hebben gemaakt niet een keer maar twee
Niet van de functie van weg, maar als die van plee.
Enfin een half uur later dan tomtom voorsjpelde kwamen we dus aan (4 uur in totaal). Mist en regen domineren de route. Het hotel canon lodge ligt wat afgelegen, dus na het inchecken even naar het dorpje waar genoeg restaurants zijn. Hapje gedaan, de supermarkt naar binnen en terug naar het hotel. We zijn te laat om nog een nationaal park in te gaan. Deze sluiten allemaal zo rond 16.00 uur. Dan maar even de trail bij het hotel doorlopen. Er zijn veel vlinders hier maar het zijn de kleurloze typetjes die we volgens ons ook in Nederland kennen. De rest van de dag geven we op en maken we gebruik van het bad. Morgen staat een sky walk gepland door het regenwoud. Jos doet uit voorzorg weer zijn oordopjes in...truste!
