La.fortuna (dag 8)

Vannacht weer weinig slaap te pakken. Alhoewel we droog naar bed gingen drukte de regengodin toch weer flink op het gaspedaal. Enigszins brak (mede met dank aan emilio en de vino), staan we weer ruim voor de wekker op. Ff de ogen open gedouchet om vervolgens aan te schuiven bij het ontbijt. Het ontbijt was zeer goed, getuige het groot aantal Costa ricaanse sjtrontvliegen die rondzwermden bij het ontbijt en enkele waaghalzen onder hen die zelfs een bad namen in de lokale sausjes

Ondanks dat het blijft regenen trekken we de stoute schoenen aan ( ja de palladiums worden van stal gehaald) en wagen het er maar op. Eerste point of interest is la fortuna waterfall. 500 treden omlaag en 30 dollar lichter genieten we van niet een maar twee watervallen. Wat een geweld, hoe puur! Helaas voor Jos mag er niet gezwommen worden i.v.m. de sterke stroming door de hevige regenbuien. Enfin, het was genieten. We krijgen er zin in ondanks de regen en besluiten de 500 treden op te gaan en onze weg te vervolgen naar het nationaal park arenal. Met een blik op de vulkaan en het park in zicht geeft Jos wat meer gas dan gebruikelijk, zijn enthousiasme kent hier slechts een grens en dat is de regen. Gelukkig is de regen opgehouden en zowaar het blijft droog. Tussentijds, om de adrenaline van wat we te zien krijgen te temperen, besluiten we nog ff een bakkie te doen op ons geweldig terras. Na de pleur gedronken te hebben, op naar het nationaal park arenal! We voelden ons gesterkt door de droogte, onze 13 inch lens al op de camera geschroefd en voor het geval dat we er lang blijven twee liga's ingepakt! Wie doet ons wat?

Jos krijgt nog even de gelegenheid om over de ongeasfalteerde wegen heen te rijden alvorens de entree van het park opdoemt. Dolenthousiast, met de 30 dollar entreegeld nog net niet tussen zijn vreetsteentjes, vraagt hij de parkwachter: Hoe are you doing? De parkwachter lacht net iets te verdacht lang en na een pislauwe: I am good, komt dan toch het allesvernietigende gebaar: no entry today. De ogen van Jos tolden, had hij het gebaar niet goed begrepen? De parkwachter kan gedachten lezen, alhoewel de non verbale gezichtsexpressie van Jos boekdelen sprak en hem.duidelijk een hint moet hebben gegeven.Because of the rain it's not possible to see any animals or the volcano. Ja fuck...het is droog pepe, ik heb het nog nooit zo.lang droog hier gezien pepe...al zeker 126 minuten lang pepe.....maar die gedachten kwam er niet spreekwoordelijk bij Jos uit. Hevig teleurgesteld besluiten we dan maar te lunchen in la fortuna zelf. De lunch was goed, maar nu?

Ruby stelt voor om bij het zwembad plaats te nemen, nog geen half uurtje later voelden we de bui letterlijk al weer hangen. Terug de lodge in, met een teleurgestelde Jos, zie je het al voor je? Een hele middag met een teleurgestelde Jos doorbrengen ( laat staan als hij niet teleurgesteld is....). Maarrrrrrr......al gauw komen we tot de conclusie en geheel naar onze zin dat we bij het terras een eigen nationaal park hebben. Genietend van de vino blanco (ja, het bieruurtje was al voorbij om.13.00 uur) spotten we het ene prachtig diertje na de ander. Ruby had ogen als die van Freek Vonk. Een toekan, kolibrie en nog vele andere vogels waarvan we de naam niet kennen, worden vastgelegd met de 13 inch lens die zich naar tevredenheid liet bedienen. De kers op de taart is toch wel het witsnuitneusbeertje (die naam heeft hij niet te danken aan het witte spul wat hier ten overvloede te verkrijgen is anders heette hij wel witsneussjnuifbeertje). De teleurstelling van Jos verdwijnt zichtbaar. De regen wordt niet meer waargenomen. Even denken we nog dat we een aapje spotten, en omdat we het niet 100% zeker weten past het bij deze dag dat het er wel een geweest zou zijn.

Tevreden, zeer tevreden, pakken we het avondeten in La fortuna bij Red frogs. Een lokale tent waar het eten prima Is, maar het aantal Nederlanders schrikbarend hoog (75% van de wel 12 aanwezigen). De eigenaar hoopt ons snel weer te zien, wij niet en niet omdat het eten slecht was (integendeel zelfs), morgen zijn we hopelijk in monteverde met wat droger weer...