Van San José (of sin city?) aar Tortuguero, dag 2

Gisternacht hadden we wegens het korte aantal slaapuren niet even de tijd om de reislogger bij te werken, en nu is het 06.00 uur in de ochtend in Tortuguero dus hebben we even de tijd om e.e.a. bij te werken.

San José ontmoetten we in het duister. Met een gedeelde transfer, lokale reisagent en een Nederlands gezin met 2 kinderen (chapeau hoor!) op naar ons hotel. De naam van het hotel deed vermoeden alsof we in een luxe wijk terecht zouden komen. Hotel Presidente, afgaande op de naam zou je toch verwachten dat we in een gerenommeerde wijk zouden verblijven. Onderweg vroegen we ons al af wat al die mensen nu liggend op de straat deden ( rijen vol op de trottoirs, de trottoirs hadden eerder de functie van een matras dan die van voetgangerszone, bleken allemaal zwervers te zijn) Jos herkende duidelijk de nodige prostituees ( Ruby: hoe weet jij dat nu? Jos: euhmmmm....) en eenmaal bij het hotel aangekomen bleek deze goed beveiligd te zijn (met hekken afgesloten, permanente bewaking en scheermesdraad in overvloed op elk gebouw zowat). Aangekomen, ingecheckt en we hebben nog maar krap drie uur om te slapen. Lekker de ogen dicht, hoe kort dan ook, was een welkome gedachte. Rond half vier schrikken we wakker van een geluid dat we niet zo snel herkende. Na herhaling ( drie keer in totaal) wist Jos het duidelijk te herkennen aan een shotgun ( ja ja veel films gekeken, tip riduculous seven). Geen oog dicht gedaan dus. ' s morgens toch nog even navraag gedaan bij de bewaker, en inderdaad bleek de wijk niet geschikt voor een avondwandeling. Enfin, 06.20 uur zouden we opgehaald worden maar de Costa ricanen hebben er zin dus plukten ze ons om 06.00 uur van het ontbijt af. Jos had gelijk het wereldrecord 2 toast met kaas verorberen in 3 seconden te pakken ( met dank aan de herhaalde en afgeken vreettalenten van Tommy).

Onderweg kregen we gelukkig in een tussenstop in Guapiles de mogelijkheid opnieuw een ontbijtje te scoren. Hier hebben we ff nog gewandeld door een vlindertuin en Jos herkende duidelijk de naaktslakken die we in Nederland ook hebben, Ruby herkende toch duidelijk een rups, de waarheid blijft in het midden ( alhoewel Jos het even later vreemd vond wat naaktslakken in een vlindertuin doen). Nog ff een foto gekiekt bij een wat pervers standbeeld die ons uit het niets deed denken aan iemand in nederland. Onderweg stopte de bus nog even om ons te wijzen op een aapje (althans dat had Jos wel zo 1,2,3 geschoten met al zijn survivaltochten had hij immers de nodige flora en fauna kennis) . Eenmaal uitgestapt trok hij die gedachte gelijk in, het was overduidelijk een luiaard. Het beestje deed zijn naam eer aan door zo in slow motion te vallen dat het wel een bennie hill actie leek. Na deze leuke stop op naar La Pavona om daar in de regen de koffer op een boot te slepen. Al snel was het droog en kwamen we na een aantal zeer mooie uitzichten vanuit een aansluitende rivier op het kanaal van tortuguero aan bij ons volgende verblijf: Laguna lodge.

Bij het uitstappen werden we verwelkomd met een cocktail, helaas zonder alcohol. We liggen dichtbij het strand. Prachtige vergezichten deed het kippevelgehalte stijgen. Eenmaal in onze lodge rees het kippvelgehalte nog verder toen Jos de wc opendeed om eens lekker te zeiken. Wat drijft er rond in de pot? Bleek een dode salamander te zijn. Jos durfde niet te pissen ( ja je weet maar nooit of die nog leeft) terwijl Ruby Jos aan de kant duwde om haar blaas te legen (heb nu geen tijd om lang stil te staan hierbij en mijn blaas doet pijn) kreeg de salamander waarschijnlijk voor het eerst maar tevens ook voor het laatst een golden shower van Ruby. Mooi zo, afgetrokken en weg was het salamandertje.

's middags maken we nog een korte boottocht naar Tortuguero zelf, lekker het lokale Costa ricaanse bier geproefd ( Imperial) en nog geprobeerd te pinnen (fail dus). Terug naar Laguna lodge om daar avond te eten. Nog een paar gedronken bij het barretje, alwaar de lokale wasbeer nog even probeerde het restaurant in te sluipen. Tevreden gaan we naar bedje.